Revision as of 09:11, 5 July 2016

]=Digital Craft=

ukcyabwecyvau^[1]

↑ http//www.google.nl

Lab1: Measuring voltage, current and resistance

Dit zijn de eerste experimenten waar ik aan gewerkt heb. Ik heb samen gewerkt met Aaron. We hebben alle stappen in de experimenten netjes vastgelegd. Deze foto's staan er op dit moment nog niet bij. Foto's volgen snel.

Measuring Voltage

3,15 V

Measuring resistance

Resistor 1
Resistor 2
Resistor 3

Series resistance

R1+R2+R3= 109,20 Ohm
10.000+330+100.000= 110,33 Ohm

Parallel resistance

500 Ohm
1000:2= 500 Ohm
Omdat hij halveert
333 Ohm
1000:3= 333
Omdat hij halveert
318 Ohm
Hij is lager omdat hij gedeeld wordt

Measuring Current

11,38 A

Measuring voltage and current in a series circuit

9V
1e: 7,71 V 2e: 0,03 V 3e: 0,77 V
1e: 7,74 V 2e: 0,08 V
De eerste kruising heeft meer Voltage als de tweede kruising
I= V:R

 I= 7,71:100.000=0,0000771
 I= 0,03:0,77=0,00009091
 I=0,77:10.000=0,000077

Eigen Project

Deconstructivisme

Het deconstructivisme is een eigentijdse stroming in de architectuur die ervan uitgaat dat de maatschappij verwarrend en onzeker is. Men probeert dat ook in haar bouwwerken tot uiting te laten komen. Ook vinden zij dat de functie de sfeer van het gebouw bepaalt.

Deconstructivisme is een verzamelnaam voor een chaotisch ogende architectuur waarvan de afzonderlijke gebouwdelen een onsamenhangend geheel lijken te vormen. Het achterliggende idee is om de verwarring en onzekerheid in de maatschappij te vertalen naar bouwkunst.

Oorsprong

De term deconstructivisme werd al in de jaren '60 al geïntroduceerd door de filosoof Jacques Derrida. In de architectuur kreeg het allereerst in indirecte zin fysieke navolging via de postmodernistische Staatsgalerie in Stuttgart en het werk van de Amerikaanse architectengroep Sculpture In The Environment (SITE) in de jaren zeventig.

De groep noemde haar werk 'de-architectuur' vanwege het fragiele karakter van bijvoorbeeld een aantal filialen van de BEST-supermarktketen in de Verenigde Staten. De gevels leken los te zitten of af te brokkelen. Extra dramatisch effect werd toegevoegd met de aanleg van stapels 'gevallen' bakstenen aan de voet van de muren. De architectengroep SITE wilde hiermee inspelen op de beleving van de consument, die naar zijn oordeel te veel werd blootgesteld aan eenvormigheid en perfectie.

Tentoonstelling

Het deconstructivisme kreeg pas echt erkenning in 1988, toen de architecten Philip Johnson en Peter Eisenman de tentoonstelling 'Deconstructivist Architecture' organiseerden in het Museum of Modern Art. Verschillende architecten die deconstructivistisch bezig waren of elementen uit die stijl hanteerden, mochten hun werk komen exposeren in New York.

Zeven architectenbureaus, die ook later nog - deels in strijd met hun eigen overtuiging - tot het deconstructivisme gerekend zouden worden, waren op de tentoonstelling vertegenwoordigd: Coop Himmelb(l)au, Peter Eisenman, Frank O. Gehry, Zaha Hadid, Rem Koolhaas, Daniel Libeskind en Bernard Tschumi.

Waarom?

Het deconstructivisme vind ik zelf de indrukwekkendste en interessantste stroming binnen mijn opleiding Ruimtelijk Ontwerpen. Het chaotische in de gebouwen zorgt meestal voor een adembenemend beeld die je juist rust geeft. Je blijft naar het gebouw kijken, en nieuwe detailles en perspectieven ontdekken. Door het deconstructivisme te gebruiken in dit project geeft het me ook een soort hou vast. Ik ben zelf totaal onbekend met digital craft. En op deze manier zet ik het naar me eigen hand. Mij lijkt het interessant om deze twee begrippen met elkaar te combineren en hiermee een ontregelend object te creëren die een soort rust creëert bij de beleving.

Routing

De routing in gebouwen is altijd erg belangrijk in gebouwen. De vorm en indeling van een gebouw duwt je in een bepaalde richting. Dit gebeurt meestal op een functionele manier. Bij het deconstructivisme die je vaak er een chaotische routing door de gebouwen heen is. Men gaat op een onnatuurlijke manier bewegen, en je wordt meestal expres alle kanten op gestuurd. Waarom? Omdat deze gebouwen continue bij beweging andere perspectieven heeft door de deconstructivistische bouwwijze. Dit geeft interessante standpunten aan een gebouw, en zo ziet elk stuk er anders uit. Door de onnatuurlijke manier van bewegen zie je dat mensen meer gaan leunen, steunen en struikelen om zichzelf te plaatsen.