User:Dennsiinthenight/PROCES

Inleiding

Ik ben dit kwartaal gestart met Digital Craft. Daarnaast ben ik bij mode gestart met een opdracht vanuit gebreide visserstruien. Ook heb ik buiten school een opdracht aangenomen waar ik van kinds af aan al van droomde: een trouwjurk ontwerpen voor een vriendin. Omdat ik hier naast school niet genoeg tijd voor zou hebben heb ik overlegt met mijn docenten van de modeafdeling. Ik mocht de opdracht zo interpreteren dat ik uit zou komen bij een trouwjurk. Ik heb ik mijn competentie-assessment aangegeven graag mijn eigen materialen of stoffen samen te stellen, mijn eigen materialen zou willen maken en Digital Craft leek mij hier een hele geschikte practice voor. Daarnaast wist ik dat we in verschillende stations zouden gaan experimenteren. Ik wil graag meer toeval in mijn ontwerpproces en denkt dat Digital Craft een geschikte practice is om mij hierin te ontwikkelen.

Borduurmachine

witte pauw

Ik ben begonnen in de textiel werkplaats. Om mijn practice te koppelen aan mijn mode-opdracht heb ik een onderdeel van mijn trouwjurk ontworpen dat uit kant bestaat. Dit kant wilde ik zelf gaan maken doormiddel van borduren. Ik vind borduren een mooie techniek, zowel met de hand als met de machine. Machinaal borduren had ik echter nog nooit gedaan. Ik schreef me in voor de borduur machine en begon te schetsen. De borduurmachine werkt vrij snel. Ik moest erbij blijven zitten voor als er iets verkeerd zou gaan, zoals het breken van de naald, het knappen van de draad of het spoeltje dat verwisseld moest worden. En, natuurlijk, om in de gaten te houden of het resultaat werd zoals ik wilde. Het eerste proefje dat ik met de borduurmachine heb gemaakt heb ik met de hand borduurt met kralen. Dit om de machinale-techniek met de handwerk-techniek te combineren. Ik heb na de eerste proef meerdere keren geprobeerd om mijn resultaten te verbeteren. De machine heeft veel variabele mogelijkheden die in verschillende combinaties andere uitkomsten geven. Zo was het een behoorlijke opgave om de spanning goed te krijgen. Dit houdt in dat de boven- en onderdraad ook daadwerkelijk enkel zichtbaar zijn aan de onder-of bovenkant van de stof, als dit niet het geval is zie je kleurverschil. Dit kleurverschil kan gezien worden als het falen van de machine, maar je kunt deze willekeurige kleurverandering ook zien als een organische mengeling waar je geen of weinig invloed op hebt qua plaatsing. Je kunt de spanning uiteraard beïnvloeden, maar het resultaat van te voren nooit bedenken. Dit is zeker een manier van toeval in mijn ontwerpproces vinden. Omdat ik borduren als techniek wilde onderzoeken maar ook wilde toepassen in het ontwerp van de trouwjurk heb ik gekozen voor een afbeelding die heel visueel was. Ook heb ik er bewust voor gekozen om niet door te experimenteren op het kleurverschil, maar ik heb geprobeerd deze techniek mezelf eigen te maken door de spanning zo in te stellen dat de bovendraad en onderdraad (de spanning dus) in ballans was en er geen kleurverschil zichtbaar was. Het materiaal waar ik op geborduurd heb is licht, transparant en sterk. Er zit geen rek in en het is synthetisch. Doordat de borduurmachine verschillende lagen over elkaar heen borduurt ontstaat een reliëf op de stof.

• 

  getekende pauw

• 

  Abstractere vertaling van borduren pauw2: "getekende pauw'

• 

  borduurproef 1

• 

  Kralen aanzetten

• 

  staart

• 

  lijfje

• 

  lijfje

• 

  collectieboek

• 

  Uiteindelijke pauwen

• 

  collectieboek

Transferpers

bloemenprints

In de textielwerkplaats staat ook een hittepers. Met deze pers kunnen folies en vliseline (stofversteviging) aan stof geperst worden. Ik wilde met deze pers gaan experimenteren. Ik heb een tijd geleden digitaal stof laten bedrukken en heb hierdoor veel kennis opgedaan wat betreft innovatie op dat gebied. Ik heb sinds dat moment een fascinatie gekregen voor digitale prints. Met name bloemenprints vind ik qua kleurgebruik ontzettend mooi. Mijn visie op de mode-industrie is dat de persoonlijk waarde van kleding verdwijnt. De trends volgen elkaar te snel op en de kwaliteit en hierdoor levensduur van een kledingstuk wordt steeds lager. Om dit te verbeelden wilde ik experimenteren met levende bloemen, door ze op stof te persen. Door de bloemen eerst te persen en vervolgens onder een plastic laagje met de hittepers aan de stof te smelten vormen de bloemen een print. De staat waarin de bloemen verkeren staat symbool voor de levensduur van het kledingstuk. Ik heb proeven gemaakt aan de hand van dit concept. Ik heb verschillende materialen gebruikt, om te zien wat er met de bloemen gebeurt. Ook heb ik de bloemen op verschillende temperaturen geperst en gevarieerd in hoe lang ik de pers aan heb gezet. Door te kiezen voor hele bloemen of enkel de blaadjes ontstond naast een print ook een reliëf. Ook ontstond er door het vocht wat uit de plant kwam bij sommige experimenten een print aan de achterkant van de stof. Ik heb ook een aantal blaadjes tussen twee lagen plastic gesmolten. Dit gaf een verrassend resultaat. Waar de blaadjes of bloemen die tussen stof en plastic geperst zijn nog ruimte hebben om te “ademen” doordat textiel nog zuurstof doorlaat of vocht kan opnemen kan het proces van dood gaan doorgaan en inderdaad de symbolische levensduur van kleding in de huidige modeindustrie weerspiegelen, echter tussen twee lagen plastic worden de blaadjes vacuüm geperst en blijft het intact. Deze experimenten hebben mij zeker geïnspireerd om in mijn ontwerpen toe te passen. Ik heb voor mijzelf deze bloemenproeven “preservation of life and death” genoemd. Ik ben hier op doorgegaan door in de keramiekwerkplaats te werken.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Polyesterhars

Bloemen in polyesterhars

Aan de hand van mijn concept “preservation of life and death” heb ik in de keramiekwerkplaats experimenten gemaakt met levende bloemen. Ik heb verschillende bloemen gekocht en deze doormiddel van een ijzerdraadje opgehangen. Vervolgens heb ik deze ingesmeerd met een laagje polyesterhars. Ik hoopte dat de bloemen hiermee intact zouden blijven. Ik kwam er al snel achter dat dit niet het geval was. De chemische reactie tussen het organische materiaal en de hars maakte een bijna directe kleurverandering. Blauwe druifjes werden wit, de kleur werd volledig onttrokken, witte bloemen werden direct geler of bruiner van kleur. Ook duurde het drogingsproces langer dan verwacht, waar de hars een droogtijd zou hebben van ongeveer een dag in deze dikte, was het na een week nog steeds niet verhard. Ik merkte dat een aantal plekken van de ingesmeerde bloemen niet helemaal verhard waren, dus nog bewegelijk zijn. Ook zijn een aantal van de bloemetjes wel goed opgedroogd maar doordat ze ontzettend fijne takjes en bloementjes hebben is het ontzettend fragiel geworden.

• 

Boeket in blok polyesterhars

Ik ben doorgegaan op deze experimenten door een aantal bloemen als een boeket in een blok polyesterhars te gieten. Bij dit experiment bent ik erachter gekomen dat het belangrijk is eerst de bloemen apart een laag polyesterhars te geven en vervolgens die bloemen als boeket in te gieten. Dit omdat er op deze manier geen luchtbellen blijven hangen tussen de bloemen. Ook de nabewerking van dit blok is belangrijk en bestaat uit een aantal verschillende stappen van schuren en is vrij arbeidsintensief.

• 
• 
• 

Polyesterhars met goudpigment

Na het in een blok gieten en een laagje aanbrengen op verse bloemen heb ik geëxperimenteerd met gedroogde roosjes, met goudpigment gemengd met polyesterhars. Door te kiezen voor gedroogde bloemen hoopte in dat de kleur wat meer intact zou blijven om op deze manier het leven wat meer te kunnen uitbeelden waar mijn vorige experimenten meer het sterven uitstraalden. Deze experimenten hebben allemaal een glad oppervlak gekregen, dit komt door het laagje polyesterhars. Dit geeft een natte uitstraling en een onnatuurlijk glad gevoel voor een bloem. De bloemen zijn verhard, de gedroogde bloemen minder fragiel dan voor de hars en de verse bloemen hebben een sterke kleurverandering doorgemaakt.

• 
• 

3D-printen

Hout

Als groepsworkshop zijn we naar Studio Unfold in Antwerpen geweest. Hier hebben we aan de hand van experimenten en voorbeelden uit boeken inzicht gekregen in de mogelijkheden en huidige ontwikkelingen binnen het 3D printen. We kregen de opdracht een onderdeel van een vaas te ontwerpen en met het materiaal wat ze hadden te experimenteren door er iets aan toe te voegen. Ik heb samen met Serana gekozen om te printen met rubber, hout en plastic. Omdat wij gingen printen met bestaande draden, was het moeilijk om aan het materiaal waarmee geprint zou worden nog iets toe te voegen, zoals bijvoorbeeld bij keramiek printen wel mogelijk is. Hierdoor kwam ik op het idee om tijdens het printen materiaal toe te voegen. We begonnen met het printen van hout. Dit was een experiment van vrij korte duur, het draad knapte en de begeleider adviseerde ons met het volgende materiaal te beginnen gezien de tijd die we hadden. We hebben bij het printen met hout wel kleine draadjes toegevoegd aan het object tijdens het printen. Dit was zeer nauwkeurig werk, doordat de 3D printer van te voren ingesteld stond op een bepaalde snelheid waar tijdens het printen niet meer in gevarieerd kon worden konden we alleen maar toevoegen tijdens het printen. Om dit te kunnen doen moest de printer niet te snel printen. Ook hebben we besloten om ons te focussen op een kant van het object. Het object voelt een beetje korrelig aan, is, door het ontwerp, redelijk bewegelijk. Het is super licht en heeft een matte uitstraling.

• 
• 
• 

Rubber

Na het experiment met hout zijn we overgestapt op rubber. Rubber was een materiaal waar nog niet eerder mee gewerkt was bij Studio Unfold, dus zowel voor hen als voor ons een primeur en een experiment. Serana en ik besloten om meteen te beginnen met het toevoegen van materiaal omdat we geen tijd hadden om eerst een experiment alleen met rubber te maken. We hebben bij dit experiment gekozen om de machine om de 10 lagen te pauzeren, materiaal toe te voegen en de machine weer aan te zetten. Deze handeling hebben we een aantal keer herhaald. Na dit een aantal keer het herhaald te hebben besloten we onze vorm af te printen zodat we in ieder geval de hele vorm een keer geprint hadden. Dit proefje is zeer sterk en zeer bewegelijk en buigzaam. De toegevoegde draadje met bolletjes er aan geven frisse uitstraling bij het witte rubber. De combinatie van materialen ligt verder uit elkaar dan bij het experiment met hout. Dit contrast geeft duidelijker weer dat we iets hebben toegevoegd. We hebben dit meegenomen naar ons laatste experiment met plastic.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Plastic

Voor het laatste experiment hebben we gekozen voor zwart plastic. Dit omdat het zwart een groot contrast zou vormen met het wit van het rubber en het bruine van hout. Ook zal de glans van het plastic een contrast vormen met de matte uitstraling van hout en rubber. We hebben er voor gekozen om dit keer meerdere materialen toe te voegen. Dit vereiste wat voorbereiding omdat ook bij deze print we de printsnelheid tijdens het printen niet konden aanpassen. Ook hadden we geen tijd om elke ronde de printer te stoppen, materiaal toe te voegen en weer aan te zetten. Het kwam aan op timing en teamwork. We hebben materialen geknipt en voorbereid. Ik heb met een pincet elke ronde een en soms twee losse onderdeeltjes toegevoegd. Serana heeft gekozen welk materiaal ze aan zou geven en ik heb gekozen welke plaats. Op deze manier is er een gelaagde bewerkelijke kant aan onze vaas gekomen. Ik vind persoonlijk deze proef ontzettend interessant geworden door de menging van van verschillende materialen die we hebben toegevoegd op een zwarte ondergrond. De toegevoegde materialen hebben allemaal een verschillende uitstraling. Ook de combinatie van de kleuren, goud, zilver en transparant geven een frisse uitstraling.

• 
• 
• 
• 

Geschiedenis technieken

borduren

Sinds het gebruik van textiel wordt er gebruik gemaakt van borduursels om kleding te decoreren. Er zijn Aziatische borduursels gevonden uit de 5e eeuw v.Chr. Borduursels waren voornamelijk voor de elite omdat het een zeer bewerkelijke, intensieve techniek was. Vaak werd een reliëf geborduurd door papier, karton of wol als vulling te gebruiken. Hiervoor was het een handwerk techniek die voornamelijk door mannen met veel kracht werd beoefend. In 1850 werd de borduurmachine uitgevonden. Hierdoor werd het aanbrengen van een motief op stof makkelijker. Echter wordt er tot op de dag van vandaag nog met de hand geborduurd, voornamelijke op religieuze kledingstukken. De borduurmachine wordt in de hedendaagse mode-industrie voornamelijk gebruikt voor het aanbrengen van logo's.

Bloemen persen

Het persen en drogen van bloemen worden al eeuwen gedaan om meer kennis te krijgen en verspreiden over de flora. De manier waarop ik bloemen geperst heb doormiddel van hitte is een snellere manier van het platmaken van bloemen dan door ze te drogen. Wanneer bloemen gedroogd worden, worden ze daardoor ook heel kwetsbaar, door bloemen onder de hittepers te leggen verslappen de blaadjes maar drogen ze niet uit. Hierdoor is het mogelijk om na het persen de bloemen in een buigzame staat op stof te persen. Door het aanbrengen van plastic en deze te smelten aan de stof kan de bloem niet meer verplaatsen of breken.

Bloemen in polyesterhars

Het gebruik van natuurlijke hars om natuurlijke objecten in te conserveren komt oorspronkelijk door barnsteen. Er zijn vele voorbeelden van kleine insecten en planten te vinden die zich in de edelsteen bevinden. Het gebruik van polyesterhars is hier van afgeleid. Ik heb deze techniek onderzocht omdat ik gefascineerd ben door opgezette dieren, forsielen, edelstenen en het drogen van bloemen. Ik wilde graag een keer proberen om bloemen te concerveren. Oorspronkelijk had ik ook het idee om een “roadkill” in polyesterhars te gieten. Ik kreeg van de werkplaats medewerker echter te horen dat het niet zomaar kan omdat het organische weefsel een chemische reactie aangaat met de hars. Hiervoor zou ik eerst de roadkill moeten prepareren of laten prepareren. Ik heb daarom besloten om me dit kwartaal enkel te focussen op bloemen. Ik heb wel een vogeltje gevonden en een vleugen, waar ik nog een experiment mee wil doen, maar voor ik hier aan begin wil ik een curcus prepareren gaan volgen.

3D printen

Het uitvinden van 3d-printen is ontstaan rond het jaar 2000. In 2005 werd 3d-printen populair onder hobbyisten (DIY) en in 2013 werd in een onderzoek aangetoond dat 3d-printers een massaproduct konden worden dat huishoudens geld zou kunnen besparen door de mogelijkheid thuis huishoudelijke apparaten te printen.

Reflection on the practice Digital Craft

In the beginning of this course I had a hard time beginning because I wasn't completely sure what to do or what was expected. When I understood it was about experimenting and enjoying the proces of making I started experimenting. All the techniques I tried inspired me to design something fashionrelated with, so I enlarged my skills and have made some progress in making my own materials. I am aspecially triggered by the flowerpadles melted between two layers of plastic. I am also aware now that I enjoy handworktechniques a lot. Crafts that have a certain repeating action, like embroider beads or putting flowerpaddles in position by hand or putting in pieces of material in between layers of a 3d printed object, with a pincet, by hand, while it is printing. I also learned that during this proces my focus is on the repeating action but my mind gets in a peacefull state. I'm a very stressfull person who worries a lot. During this course the most important thing I've learned is to experiment and make for myself, for my own joy and pleassure. Try to let go of expectations of other people and focus on what I want to do. I've have focused on designig the weddingdress, knowing that this could bring my practice, aspecially the theory and wiki-page part, in danger. I've made a decision being aware of the this fact, and I don't regret it because what I've learned from the theory is that the making itself should be satisfactory. I would regret it if I would have refused this opportunity to make a childhoodsdream come true.