Difference between revisions of "User:LianneVerkerk"

From DigitalCraft_Wiki
Jump to navigation Jump to search
 
(48 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
[[File:rechtgezet.jpg|200px|thumb|left|alt text]]
+
Lianne Verkerk <br><br>0922639@hr.nl <br><br>Graphic Design
 +
 
 +
==Year 3==
 +
 
 +
===Critical making exercise===
 +
 
 +
'''THE SELFIEBOOTH PROJECT'''
 +
 
 +
 
 +
[[File:selfiebooth.jpg|700px]]
 +
 
 +
Highlight the elegant errors
 +
and beautiful mistakes found
 +
in selfies using fabric to design
 +
this object as a wearable or soft
 +
thing.
 +
 
 +
For the full project, take a look at the PDF file below:
 +
 
 +
>> [[file:Iphone_Booth_Manual.pdf‎|200px|thumb|left| iPhone booth manual]] <<
 +
 
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===Cybernetic prosthetics===
 +
 
 +
'''ALWAYS GREEN, NEVER GRUMPY'''
 +
 
 +
 
 +
[[File:green.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
 
 +
a project inspired by the condensation cube.
 +
 
 +
for more information see the PDF file below
 +
 
 +
>> [[file:Alwaysgreen-manual1.pdf|200px|thumb|left| iPhone booth manual]] <<
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===From devices to systems===
 +
 
 +
 
 +
Breast pump /sucking device
 +
 
 +
 
 +
 
 +
[[File:Br1.jpg|800px]]
 +
 
 +
 
 +
This project i have worked together with my classmate Ricardo Abbaszadeh. We chose a breast/pump sucking device. Partly because it is a bit of a funny product, but also because it is a product where we had no clue off what would be happening inside. Therefore we wanted to figure that out.
 +
 
 +
We took the machine apart and made pictures of the different steps we took to come to the inside of the product. With each step we came a little bit closer to understanding how the air flow would work.
 +
 
 +
 
 +
 
 +
[[File:Br2.jpg|200px]]
 +
Step 1: Opening up the breast pump
 +
 
 +
[[File:Br3.jpg|200px]]
 +
Step 2: Gathering information
 +
 
 +
[[File:Br4.jpg|200px]]
 +
Step 3: Experimenting: what would happen if we change these cirquits?
 +
 
 +
[[File:Br5.jpg|200px]]
 +
Step 4: Opening up the pump
 +
 
 +
[[File:Br6.jpg|200px]]
 +
Step 5: The final stage of the opening up: the motor behind the pump
 +
 
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===FINAL PROJECT===
 +
 
 +
This digital craft project is in addition to my major 3.1 project "Flectere".
 +
With this assignment you had to create a tool which my colleague designers could use in any inspiring way.
 +
My tool includes water on a mirror, and therefore created a morphed image of any original image.
 +
The designer had to create the morph him or herself with their finger in the water.
 +
With my digital craft prototype i've made a system that once in a while drips a water drop on the water mirror.
 +
Therefore the designer doesn't have to use their hands but the dripper does it for you.
 +
 
 +
[[File:prot1.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot2.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot3.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot4.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot5.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot6.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot7.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot9.jpeg|200px]]
 +
 
 +
[[File:prot8.jpeg|200px]]
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
==Year 2==
 +
 
 +
===Julian Schnabel - Abstract Painting===
 +
 
 +
[[File:rechtgezet.jpg|200px|thumb|left|Abstract Painting - Julian Schnabel ]]
  
 
Abstract Painting (From The Huge Wall Symbolizing Fate’s
 
Abstract Painting (From The Huge Wall Symbolizing Fate’s
Line 5: Line 117:
 
die de ontoegankelijkheid van het noodlot symboliseert))
 
die de ontoegankelijkheid van het noodlot symboliseert))
 
 
Julian Schnabel (in 1980)
+
'''Julian Schnabel (in 1980)'''
  
 
Net als bij het rode schilderij gebruikt Schnabel geen schilderslinnen maar fluweel als ondergrond. Het zorgt voor een intens zwart waartegen de geschilderde partijen bijna lichtgevend afsteken. Hoewel hij het een abstract werk noemt, geeft de schilder in de ondertitel zijn inspiratiebron aan: een illustratie in een boek over vroege Duitse film, een shot uit Der müde Tod van Fritz Lang, waar een vrouw haar dorpsgenoten ziet verdwijnen in een ondoordringbare muur.
 
Net als bij het rode schilderij gebruikt Schnabel geen schilderslinnen maar fluweel als ondergrond. Het zorgt voor een intens zwart waartegen de geschilderde partijen bijna lichtgevend afsteken. Hoewel hij het een abstract werk noemt, geeft de schilder in de ondertitel zijn inspiratiebron aan: een illustratie in een boek over vroege Duitse film, een shot uit Der müde Tod van Fritz Lang, waar een vrouw haar dorpsgenoten ziet verdwijnen in een ondoordringbare muur.
Line 12: Line 124:
 
----
 
----
  
 +
===Research artikelen===
 +
Artikelen research Julian Schnabel:
 +
[[File:Julian_Schnabel_versie2_eind--klein.pdf‎]]
  
''Julian Schnabel’s Formula for Greatness
 
  
Since Julian Schnabel first gained attention with his broken plate paintings in the 1980s, he has been predisposed to working on found surfaces — animal skins, velvet, corduroy, sail cloth, tarpaulins, canvas flooring from boxing rings, wallpaper, navigation maps, flags, Kabuki theater backdrops, and photosensitive canvases  — which help disguise the fact that he can’t draw in paint and doesn’t really have much feel for paint’s potentiality. What he does possess is a sumptuous, decadent sensibility mixed with what Alison M. Gingeras calls “a drop cloth aesthetic.”  This tasteful combination has carried him a long way and gained him a number of followers and imitators, in part because distressed surfaces evoke the bohemian make-do aesthetic. At the same time, by making large works, Schnabel appeals to those who want everything done on a grand scale. Whoever said that you couldn’t have your cake and eat it too was lying.
 
  
In his current exhibition, View of Dawn in the Tropics: Paintings, 1989-1990 at Gagosian Gallery (April 17–May 31, 2014), which revisits the end of the decade that brought him worldwide attention, Schnabel is showing works on tarpaulins, velvet, burlap and sailcloth. The paintings range between 10 and 15 feet high and between 9 and 18 feet wide. Clearly, Schnabel belongs to the “bigger is better” school, which some have seen as a sign of his excessiveness, egotism and self-importance, all of which probably apply, but these things do not necessarily make him a weak or bad artist.
+
----
 +
 
 +
 
 +
===Assignment questions===
 +
 
 +
'''3 key words that sum up the meaning of the work'''
 +
infinite black,
 +
texture,
 +
depth
 +
 
 +
 
 +
'''3 textual quotes you have found that are interesting while investigating your work'''
 +
 
 +
“In an age when originality is dead and authenticity is considered a relic of the past, his paintings are Romantic throwbacks – bigger, more comforting versions of the real thing.”
 +
 
 +
“He is credited with playing an important role in bringing about “the return of painting” after painting had been declared “dead”“
 +
 
 +
“The problem with Schnabel’s work is that his marks and actions are made by someone who is easily satisfied by everything he does, which makes what he does an inadvertent parody of genius.“
 +
 
 +
 
 +
'''3 textual lies you have made up that make the work more interesting'''
 +
“His passion for painting on velvet all started while accidentally put a stain on the window curtains, from there he began to
 +
experiment.”
 +
 
 +
 
 +
“Before deciding if the velvet is really usuable, he wrapped himself with full body in the fabric and crawled on the floor, just to know for sure if the texture was the way he wanted it to be.”
 +
 
 +
 
 +
“The painting is part of a bigger whole, there are 10 other mysterious paintings all over the world and if you combine those in a puzzle there is a hidden typographical message in the image.”
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===Colour research===
 +
 
 +
[[File:Met cirkels.jpg|500px]]
 +
[[File:kleuren.jpg|500px]]
 +
 
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===Illustrator experimenten===
 +
 
 +
[[File:illucopy.jpg|400px]]
 +
[[File:illucopynegatief.jpg|400px]]
 +
[[File:kleuren-illucopy.jpg|400px]]
 +
[[File:negatiefkleuren-illucopy.jpg|400px]]
 +
[[File:rechtgezet-negatief2.jpg|400px]]
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
===Printed collage===
 +
 
 +
[[File:puzzel collage - printmimaky.jpg|600px]]
 +
 
 +
 
 +
----
 +
===Willekeurig online onderzoek===
 +
 
 +
''Gebruikmaken van een digitaal medium zoals Google Images om een willekeurig verloop van onderzoek te ontwikkelen. Uitkomsten waar ik geen directe invloed op heb.''
 +
 
 +
 
 +
 
 +
[[File:donkerrood.jpg|300px]]
 +
[[File:donkerrood2.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
[[File:geel.jpg|300px]]
 +
[[File:geel2.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
[[File:blauw.jpg|300px]]
 +
[[File:blauw2.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
[[File:groen.jpg|300px]]
 +
[[File:groen2.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
[[File:wit.jpg|300px]]
 +
[[File:wit2.jpg|700px]]
 +
 
 +
 
 +
 
 +
----
 +
 
 +
 
 +
===Statement===
 +
'''Digital Craft statement'''''
  
In addition to working on found and, often, previously used surfaces, Schnabel also exposed their surfaces to the elements and dragged them across the ground. When he joins two large sections of velvet or drop cloths together, he makes sure the seams are visible. If the support can’t be stretched tightly, this is proof of some kind of authenticity. Sometimes he applies just enough paint to produce an imprint from the stretcher bars. Paw prints are another sign of casualness. This calculated offhandedness tempers the pretentiousness, as it activates the surface upon which the artist will deposit the paint, gesso, resin and other things.
+
Voorafgaand aan deze practice was ik een beetje sceptisch of zelfs misschien angstig. Buiten het feit dat ik heel erg moest omschakelen vanaf vrij streng les te krijgen met opgegeven opdrachten naar autonoom toe. Ook omdat het Digital Crafts heet wekte ik voor mijzelf heel erg de indruk dat mijn digitale skills heel erg indrukwekkend moesten zijn, en in bijvoorbeeld coderen ben ik heel erg geïnteresseerd maar ben ik desondanks wel erg slecht. Gaandeweg door het project heen merkte ik dat ik in het begin inderdaad toch last had van het deel zelfstudie. Er was immers zo weinig les dat ik niet helemaal kon vastgrijpen wat er aan de hand was. Uiteindelijk is dat wel gaan werken en moest ik er gewoon in komen.  
  
While Schnabel works on an immense scale, as with “Ozymandias” (1990), which is done on a sailcloth measuring 156 x 216 inches, everything in the composition — the letters, paint marks and collaged elements — fits comfortably within the overall schema. He wants the viewer to see the painting and everything in it all at once, to get it, because there is nothing more to see after that first glance. The paintings have no internal dynamics, no shifts. There is no need to refocus. Schnabel’s tasteful paintings are large lavish signs of nostalgia, the expression of an adolescent longing for that moment of freedom as embodied in the mass media’s dumbing down of Jackson Pollock and Charlie Parker.
+
Ik vond het fijn dat deze practice heel erg gebaseerd is op een methode van werken, en dus denk ik dat mijn kracht juist ligt in het combineren van de mogelijkheden tussen digitaal en analoog. Digitaal hoeft daarin natuurlijk ook niet gelijk het meest technische/ingewikkelde te zijn wat er is. Ik denk juist dat het contrast en het experimenteren met deze mogelijkheden en methodes juist karakter aan een project kan geven, in ieder geval een toon van karakter waar ik wel naar streef om te vinden in een project.  
  
SCHNA 1990.0009 web
+
In deze practice module moet ik eerlijk toegeven dat ik niet het meest digitale wat er mogelijk is ben gaan ontdekken, wat dat betreft heb ik meer analoog gewerkt met een toevoeging van digitaal. Voor andere projecten zou ik de grens hierin wel meer willen opzoeken en mijzelf ook meer willen uitdagen in wat ik kan behalen.
Julian Schnabel, “Untitled” (1990), resin, gesso on burlap, 120 x 108 in (© 2014 Julian Schnabel / Artists Rights Society (ARS), New York. Courtesy Gagosian Gallery. Photo by Ken Cohen Photography)
 
In another group of untitled paintings done on burlap, Schnabel employs two large gestural forms — one in white gesso and the other in amber resin — evocative of bodily discharges. The white form starts in the painting’s lower left hand corner and rises diagonally toward the center, usually ending in a splatter. Overlaying the white form is a pour of resin, which starts near the corner on the lower right hand side. Together, the overlaid gestures form an X. Elsewhere in the painting is a cross, which is derivative of Antoni Tapies. In fact, if I didn’t know these were by Schnabel, I would assume they were made by someone with the express intention of mimicking Tapies.
 
  
What this exhibition makes clear is that Schnabel had worked out his signature formula — unrestrained, oversized gestures and words across large, ragged but opulent surfaces — by the end of the 1980s. Part of his popularity is due to how well he joins shabby chic to the clichés of Abstract Expressionism. Basically, Schnabel injects steroids into his versions of Cy Twombly, Antoni Tapies, and Robert Motherwell, and, in that regard, should be seen as a fifth-generation Abstract Expressionist.
 
  
The problem with Schnabel’s work is that his marks and actions are made by someone who is easily satisfied by everything he does, which makes what he does an inadvertent parody of genius. Some artists, like Matisse, will work very hard to make everything look easy, while others believe that, thanks to their innate gifts, everything is easy. Schnabel falls into the latter camp, while a painter like Pat Steir, who also applies layers of brushed, poured and splattered paint, is in the former. Her trust in chance isn’t about mastery, though it results in exactly that.
+
----
  
SCHNA 1990.0012 web
+
===Reflective dossier===
Julian Schnabel, “A Little Later” (1990), oil, gesso on white tarp, 96 x 76 in (© Julian Schnabel. Courtesy Gagosian Gallery. Photography by Robert McKeever)
 
Another contrast is the work of Joan Mitchell, who was a champion figure skater as a teenager. For Mitchell, rigor and expressiveness are not mutually exclusive activities. The strict discipline of competitive figure skating taught her that repetition — which for her was manifested in drawing and the painterly use of line — could help her attain an animated eloquence. She had muscle memory, or what has also been called the sixth sense, at her command.
 
  
Schnabel, on the other hand, knows little more than rote gestures and marks. He lives in a very different domain, where its mostly white male members believe that the grand tradition is their birthright. They know they are the true heirs of Tintoretto and Titian, Barnett Newman and Jackson Pollock.
+
'''''** Mijn reflective dossier deel over de practice Digital Crafts **'''''
  
Schnabel’s oversized additions to his lavish surfaces do not cohere into a painting, but appear like decorations, signs of hyper-masculinity (white gesso) splashed onto a copious, previously stained ground. There is something cornball about Schnabel’s project. He seems to have misunderstood the well-known dictum by Jasper Johns: “Take an object. Do something to it. Do something else to it, etc.” Instead of doing anything to (or transforming) the object (the burlap or Kabuki theater backdrop), he has reduced it to a two-step process. The additions do not convert the abundant picture plane made of velvet or sailcloth into a singular event, a unity. He cannot make the additions bond with the surface, as he did in his plate paintings, where — for a few years — he transformed the pairing into something fresh.
+
Digital Crafts // Autonomous practices
  
Perhaps this is why Schnabel is so acclaimed. In an age when originality is dead and authenticity is considered a relic of the past, his paintings are Romantic throwbacks – bigger, more comforting versions of the real thing. We know he is serious because he writes “Ozymandias,” the title of a sonnet by Percy Bysshe Shelley, across a huge canvas. In this much-anthologized poem Shelley writes about how art outlasts men and empires, which are destined to fall into decay. You can’t argue with that sentiment.
+
Als 2e practice wist ik dat ik een van de autonomous practices wilde kiezen. Voor Willem de Kooning heb ik mbo graphic design gedaan, waarbij de focus al heel erg commercieel is. Natuurlijk is dit op wdka anders, maar toch leek het mij een interessante uitdaging om autonoom te proberen.  
  
A funny thing happened when I asked for images to go with this review. A gallery assistant emailed me, asking me who was writing the review, and told me that “Ozymandias” was not for press use.
+
Digital Crafts trok mij wel, met name door de combinatie van analoog en digitaal te werk gaan. Dit is een methode die ik in voorafgaande projecten ook al erg interessant vond.  
  
Two things occurred to me. First, Gagosian is being hypocritical by opening its doors to the public. Really, the gallery is only for those who can afford what they show, and they should be honest and admit it. Second, some galleries and artists will never be interested in discussion or debate. All they want is what is due them: obsequious praise. Ahh, Shelley — cited and ignored once again.
+
Bij de assignment Fantastic Forgeries was het de bedoeling dat ik een werk uit het Boijmans koos om een kopie en een appropriation werk van te maken. Na lang struinen en heel lang te twijfelen heb ik gekozen voor “Abstract Painting” van Julian Schnabel. Dit werk is een schildering op zwart fluweel. Door het zwarte fluweel lijken de kleuren van de verf van de stof af te kaatsen, het zwart is op een bepaalde manier “extra zwart”. Daardoor trok het mij gelijk. Plus dit was ook wel een kenmerk waar ik wel mee kon experimenteren.
''
+
 
 +
Voor de kopie ben ik juist verschillende dingen gaan proberen. In eerste instantie begon ik met (ongeveer) dezelfde kleuren ook te verven op fluweel stof. Achteraf ben ik meer digitale elementen gaan proberen. Zoals de schildering over te maken in Illustrator, en deze op deze manier juist zo te ontleden per laag. Ook heb ik juist het fluwelen materiaal vervangen door te printen op een ander materiaal: een soort rubber en een metalen/aluminium plaat. Dit brengt ook wel een verschillend resultaat teweeg.
 +
 
 +
Voor de appropriation liep ik een beetje vast in wat allemaal mogelijk was, uiteindelijk heb ik het teruggeschroefd naar de basis en gekeken naar de kleuren van het schilderij. Hier heb ik verschillende screenshots van gemaakt en met de hulp van google images search een database opgesteld van afbeeldingen die volgens een digitaal medium op deze kleuren lijken.
 +
 
 +
Inspiratie: studio moniker, het niet in de hand hebben van bepaalde resultaten en daarmee tot een willekeurig eindresultaat komen.
 +
 
 +
Willem Popelier: gebruik van andermans foto’s, in feite heb je daar ook geen invloed op en is het een kwestie van aankijken wat je met deze gegevens dan zelf kunt creëeren.  
 +
 
 +
Om heel eerlijk te zijn denk ik dat Digital Crafts mij wel zeker trekt en interesseert. Juist omdat dit een methode van werken is die je altijd op een manier kan implementeren in je projecten. Wat ik wel lastig vind om echt goed een oordeel te kunnen veilen is dat er weinig lessen waren. Juist omdat de omschakeling van Area’s in decline naar Digital Crafts voor een groot verschil zorgden. Hierdoor voelde het toch alsof ik nog niet heel goed heb kunnen meemaken wat projecten in deze practice kunnen voorstellen. Desalniettemin ben ik zeer positief gestemd achteraf.
 +
 
 +
----

Latest revision as of 11:55, 31 January 2019

Lianne Verkerk 

0922639@hr.nl

Graphic Design

Year 3

Critical making exercise

THE SELFIEBOOTH PROJECT


Selfiebooth.jpg

Highlight the elegant errors and beautiful mistakes found in selfies using fabric to design this object as a wearable or soft thing.

For the full project, take a look at the PDF file below:

>> File:Iphone Booth Manual.pdf <<



Cybernetic prosthetics

ALWAYS GREEN, NEVER GRUMPY


Green.jpg


a project inspired by the condensation cube.

for more information see the PDF file below

>> File:Alwaysgreen-manual1.pdf <<



From devices to systems

Breast pump /sucking device


Br1.jpg


This project i have worked together with my classmate Ricardo Abbaszadeh. We chose a breast/pump sucking device. Partly because it is a bit of a funny product, but also because it is a product where we had no clue off what would be happening inside. Therefore we wanted to figure that out.

We took the machine apart and made pictures of the different steps we took to come to the inside of the product. With each step we came a little bit closer to understanding how the air flow would work.


Br2.jpg Step 1: Opening up the breast pump

Br3.jpg Step 2: Gathering information

Br4.jpg Step 3: Experimenting: what would happen if we change these cirquits?

Br5.jpg Step 4: Opening up the pump

Br6.jpg Step 5: The final stage of the opening up: the motor behind the pump



FINAL PROJECT

This digital craft project is in addition to my major 3.1 project "Flectere". With this assignment you had to create a tool which my colleague designers could use in any inspiring way. My tool includes water on a mirror, and therefore created a morphed image of any original image. The designer had to create the morph him or herself with their finger in the water. With my digital craft prototype i've made a system that once in a while drips a water drop on the water mirror. Therefore the designer doesn't have to use their hands but the dripper does it for you.

Prot1.jpeg

Prot2.jpeg

Prot3.jpeg

Prot4.jpeg

Prot5.jpeg

Prot6.jpeg

Prot7.jpeg

Prot9.jpeg

Prot8.jpeg



Year 2

Julian Schnabel - Abstract Painting

Abstract Painting - Julian Schnabel

Abstract Painting (From The Huge Wall Symbolizing Fate’s Inaccessibility) (Abstract schilderij (uit een enorme muur die de ontoegankelijkheid van het noodlot symboliseert))

Julian Schnabel (in 1980)

Net als bij het rode schilderij gebruikt Schnabel geen schilderslinnen maar fluweel als ondergrond. Het zorgt voor een intens zwart waartegen de geschilderde partijen bijna lichtgevend afsteken. Hoewel hij het een abstract werk noemt, geeft de schilder in de ondertitel zijn inspiratiebron aan: een illustratie in een boek over vroege Duitse film, een shot uit Der müde Tod van Fritz Lang, waar een vrouw haar dorpsgenoten ziet verdwijnen in een ondoordringbare muur.



Research artikelen

Artikelen research Julian Schnabel: File:Julian Schnabel versie2 eind--klein.pdf




Assignment questions

3 key words that sum up the meaning of the work infinite black, texture, depth


3 textual quotes you have found that are interesting while investigating your work

“In an age when originality is dead and authenticity is considered a relic of the past, his paintings are Romantic throwbacks – bigger, more comforting versions of the real thing.”

“He is credited with playing an important role in bringing about “the return of painting” after painting had been declared “dead”“

“The problem with Schnabel’s work is that his marks and actions are made by someone who is easily satisfied by everything he does, which makes what he does an inadvertent parody of genius.“


3 textual lies you have made up that make the work more interesting “His passion for painting on velvet all started while accidentally put a stain on the window curtains, from there he began to experiment.”


“Before deciding if the velvet is really usuable, he wrapped himself with full body in the fabric and crawled on the floor, just to know for sure if the texture was the way he wanted it to be.”


“The painting is part of a bigger whole, there are 10 other mysterious paintings all over the world and if you combine those in a puzzle there is a hidden typographical message in the image.”



Colour research

Met cirkels.jpg Kleuren.jpg



Illustrator experimenten

Illucopy.jpg Illucopynegatief.jpg Kleuren-illucopy.jpg Negatiefkleuren-illucopy.jpg Rechtgezet-negatief2.jpg



Printed collage

Puzzel collage - printmimaky.jpg



Willekeurig online onderzoek

Gebruikmaken van een digitaal medium zoals Google Images om een willekeurig verloop van onderzoek te ontwikkelen. Uitkomsten waar ik geen directe invloed op heb.


Donkerrood.jpg Donkerrood2.jpg


Geel.jpg Geel2.jpg


Blauw.jpg Blauw2.jpg


Groen.jpg Groen2.jpg


Wit.jpg Wit2.jpg




Statement

Digital Craft statement

Voorafgaand aan deze practice was ik een beetje sceptisch of zelfs misschien angstig. Buiten het feit dat ik heel erg moest omschakelen vanaf vrij streng les te krijgen met opgegeven opdrachten naar autonoom toe. Ook omdat het Digital Crafts heet wekte ik voor mijzelf heel erg de indruk dat mijn digitale skills heel erg indrukwekkend moesten zijn, en in bijvoorbeeld coderen ben ik heel erg geïnteresseerd maar ben ik desondanks wel erg slecht. Gaandeweg door het project heen merkte ik dat ik in het begin inderdaad toch last had van het deel zelfstudie. Er was immers zo weinig les dat ik niet helemaal kon vastgrijpen wat er aan de hand was. Uiteindelijk is dat wel gaan werken en moest ik er gewoon in komen.

Ik vond het fijn dat deze practice heel erg gebaseerd is op een methode van werken, en dus denk ik dat mijn kracht juist ligt in het combineren van de mogelijkheden tussen digitaal en analoog. Digitaal hoeft daarin natuurlijk ook niet gelijk het meest technische/ingewikkelde te zijn wat er is. Ik denk juist dat het contrast en het experimenteren met deze mogelijkheden en methodes juist karakter aan een project kan geven, in ieder geval een toon van karakter waar ik wel naar streef om te vinden in een project.

In deze practice module moet ik eerlijk toegeven dat ik niet het meest digitale wat er mogelijk is ben gaan ontdekken, wat dat betreft heb ik meer analoog gewerkt met een toevoeging van digitaal. Voor andere projecten zou ik de grens hierin wel meer willen opzoeken en mijzelf ook meer willen uitdagen in wat ik kan behalen.



Reflective dossier

** Mijn reflective dossier deel over de practice Digital Crafts **

Digital Crafts // Autonomous practices

Als 2e practice wist ik dat ik een van de autonomous practices wilde kiezen. Voor Willem de Kooning heb ik mbo graphic design gedaan, waarbij de focus al heel erg commercieel is. Natuurlijk is dit op wdka anders, maar toch leek het mij een interessante uitdaging om autonoom te proberen.

Digital Crafts trok mij wel, met name door de combinatie van analoog en digitaal te werk gaan. Dit is een methode die ik in voorafgaande projecten ook al erg interessant vond.

Bij de assignment Fantastic Forgeries was het de bedoeling dat ik een werk uit het Boijmans koos om een kopie en een appropriation werk van te maken. Na lang struinen en heel lang te twijfelen heb ik gekozen voor “Abstract Painting” van Julian Schnabel. Dit werk is een schildering op zwart fluweel. Door het zwarte fluweel lijken de kleuren van de verf van de stof af te kaatsen, het zwart is op een bepaalde manier “extra zwart”. Daardoor trok het mij gelijk. Plus dit was ook wel een kenmerk waar ik wel mee kon experimenteren.

Voor de kopie ben ik juist verschillende dingen gaan proberen. In eerste instantie begon ik met (ongeveer) dezelfde kleuren ook te verven op fluweel stof. Achteraf ben ik meer digitale elementen gaan proberen. Zoals de schildering over te maken in Illustrator, en deze op deze manier juist zo te ontleden per laag. Ook heb ik juist het fluwelen materiaal vervangen door te printen op een ander materiaal: een soort rubber en een metalen/aluminium plaat. Dit brengt ook wel een verschillend resultaat teweeg.

Voor de appropriation liep ik een beetje vast in wat allemaal mogelijk was, uiteindelijk heb ik het teruggeschroefd naar de basis en gekeken naar de kleuren van het schilderij. Hier heb ik verschillende screenshots van gemaakt en met de hulp van google images search een database opgesteld van afbeeldingen die volgens een digitaal medium op deze kleuren lijken.

Inspiratie: studio moniker, het niet in de hand hebben van bepaalde resultaten en daarmee tot een willekeurig eindresultaat komen.

Willem Popelier: gebruik van andermans foto’s, in feite heb je daar ook geen invloed op en is het een kwestie van aankijken wat je met deze gegevens dan zelf kunt creëeren.

Om heel eerlijk te zijn denk ik dat Digital Crafts mij wel zeker trekt en interesseert. Juist omdat dit een methode van werken is die je altijd op een manier kan implementeren in je projecten. Wat ik wel lastig vind om echt goed een oordeel te kunnen veilen is dat er weinig lessen waren. Juist omdat de omschakeling van Area’s in decline naar Digital Crafts voor een groot verschil zorgden. Hierdoor voelde het toch alsof ik nog niet heel goed heb kunnen meemaken wat projecten in deze practice kunnen voorstellen. Desalniettemin ben ik zeer positief gestemd achteraf.