/Tools of the trade

• inspiration
• 4000 words

first presentation.

For a while now I want to work with ballet dancers. I want to study their movements, the ways that their body can shape to when they are dancing. I would love to create a digital way of making an interaction between human movement and technology.

I started looking at what is a tool? A tool is in essence an extension of the human body, to do a humans job or to manipulate a medium. Al machines are tools because they function as an extension of the body.

I want to create a tool that becomes one with the body and controls how the extension of body to body would be. A tool that makes it possible for the viewer to really connects physical with all of the movements of the dancer. This to strengthen the emotions of the viewer during the dance.

I want to put sensor stickers on the body-parts of the viewer that gives a tingle while the dancer moves body-parts like armpit, neck, hips and knee. So the viewer feels a motion/tingle on the place that the dancer moves at the same time. Also I want to zoom in and enlarge the movement of the dancer on the screen behind her. I think this could really intensify the experience of the dance physical and emotional.

This makes that the tool becomes a connection between the dancer, public and the movements of the dancer.

Things I want to experiment with:

-Does it create a bigger awareness of movement?

-Does it create possibility’s like maybe the public would really connect with the choreography of the dance and would even remember some parts because they really experienced the movement?

-Does the emotions get enhanced by the tingle they reseave from the sensors.

---

notes research;

The language of movement.

movement is not material. Even do I want to use movement as a tool. The movement of the body. The body who used to had to make those movements to create the work that the machines are doing now a days. I want to create awareness of the work that a human body makes. When it is doing the work a machine is doing now a days. The viewer is sitting and watching. It feels the vibration of the movements that the worker is doing.

I would like to take movement very literally as a process solely of motorization.

Today a work of art ought to be alive like an organism.”- lygia Clark)

Movement in art.

The return of the repressed

Capturing emotion through camera. Using this emotion to evogue a bigger one.

To create a organic way of using technologie there are many ways of expressing with the body.

Dialoque of body’s. The dialoque between a moving body and a viewing body. The ways that the moving body can have effect on a not moving body.

Using movements of somebody else to become aware of the movements of himself.

To discover the sufficiency of pure relationships as a language capable of profound emotional power using movement.

How the tool changed your practise? (lifestyle and design, fotografie.) Storyboard en 5 zinnen.

Mijn tool:

In my photography I always play with reality, what is reality and how can you distort it. I a always inspired by the shapes that the human body can form to and ballet dansers

My tool creates a connection between the movements of the human body.

---

My concept: Technology has always been seen as something that is unhuman. This because it overtakes the working labor that human used to do. A machine is an extension of the human body and my tool shows the way that technology can be more like the human body. Messuring movements and passing them on by connecting.

A really humanly thing to do for a tool. This process makes that my tool grows a identity. An identity that connects between a danser its viewer and the movements of the danser. The tool will give a signal with vibrations that the viewer feels on the same place that the dancer puts in motion. This movement I will magnify on a big screen behind the dancer.

---

new concept: Er zit altijd een surrealistische ondertoon in mijn werk, het is een terugkerend onderwerp dat mijn foto's doet kenmerken. Ook voor deze opdracht ben ik vanuit dit onderwerp vertrokken. Ik ging onderzoek doen naar wat een tool betekent. Een tool is eigenlijk altijd een extensie van het menselijk lichaam. Dit vond ik gek omdat techniek altijd word gezien als iets onmenselijk. Omdat het t de bewegingen overneemt van de mens en meer mogelijkheden geeft qua kracht en niet moe kan worden.

Het leek mij heel erg interessant om mijn tool te benaderen als het menselijk lichaam. Bezig te zijn hoe een combinatie te maken tussen techniek de bewegingen van de mens. De representatie van het lichaam en vooral het vrouwelijk lichaam vormt een rode draad door het werk van de surrealisten. Ze speelde met de constructie van het lichaam, een onderzoek naar wat lichaam betekent en naar kan vormen. Ik ging opzoek naar een onderwerp om mijn onderzoek op te richten. Ik kwam telkens terug bij de bewegingen van dansers. De manier waarop hun spelen met de vervorming van het lichaam, de onmenselijke bewegingen die ze maken die een hele andere kijk op het menselijk lichaam geven. Constant opzoek naar nieuwe bewegingen die nieuwe lichaamsvormen creëren. Ik kon niet wachten om die bewegingen van de danser te gaan bestuderen. Ook zie ik dit project wat gaat over lichaams vormen als een studie voor mijn beroep als stylist/ fotograaf. Door deze bewegingen te bewerken, door elkaar te husselen en te bestuderen krijg ik meer kennis over het menselijk lichaam wat ik vervolgens weer toe kan passen in toekomstige fotoshoots. Dit was ook een van de goals van tools of the trade, dat het jou discipline deed 'verlengen'. Ik denk dat ik door dans te onderzoeken vanuit een heel ander standpunt een fotoshoot kan benaderen. Wanneer ik keek naar de geschiedenis van Ballet vond ik dat een van de grootste balletgezelschap, Ballet Russes uit begin 1900 samenwerkte met de grootste surrealisten zoals Max Ernst, Joan Miró, André Masson en chirico. Dit was een van eerste keren dat surrealistische invloeden werden getoont aan het publiek. Dit doormiddel van décor, kostuums en de verhaallijn. Mijn tool is de connectie tussen het publiek en de danser. En geeft een surrealistische blik op de vervormingen van het lichaam doormiddel van beweging op meerdere manieren. In een donkere ruimte laat ik mijn danser zien doormiddel van projectie. (geinspireerd op ballet russes) Kinect heeft de ruimte in zones verdeeld waardoor de kijker doormiddel van bewegen in de ruimte aangeeft welke film word gestart. Het zijn 4 filmpjes die de hele dans, een bewerking van de dans, alleen bewegingen en een mix van bewegingen laat zien. Hoe dichterbij de kijker komt hoe groter de bewegingen zijn. De gehele ervaring voelt als een soort confrontatie met bewegingen als een soort illusie/droom.

---

Inspiratie:

http://inspirationist.net/human-movement-converted-into-digital-sculptures/ http://inspirationist.net/nod-control-everything-with-a-wave-of-your-hand/ http://www.ewasliwinska.com/ http://www.designboom.com/art/reluct-24-iconic-nike-shoes-abstract-photography-series-joost-van-brug-12-01-2014/ http://www.designboom.com/portrait/rufus.html https://www.facebook.com/themachinetobeanother/info http://www.creativeapplications.net/objects/75-watt-2013-product-as-choreography-by-cohen-van-balen/

http://inspirationist.net/bearable-discomfort-inactivite-by-benoit-malta/ http://www.artbabble.org/video/tamayo/exhibition-another-vision-groupe-de-recherche-d-art-visuel-grav-1960-1968 the grav! Cool happenings.

old project: http://design-milk.com/3d-printing-revolutionizing-human-orthitics/ http://www.designboom.com/technology/aposematic-jacket-shinseungback-kimyonghun-self-defense-surveillance-system-11-23-2014/