WHY I AM A MAKER

Why I am a Maker.

Ontstaat vanuit verwondering voortgekomen uit observaties. Het zijn van een maker geeft je de vrijheid om onze wereld te vormen vanuit onafhankelijkheid. Jezelf een doel kunnen stellen, gaande weg te leren en te ontdekken vanuit eigen ideeën. Om te studeren al maker krijg je controle over het proces, resulterend uit vaardigheid en kennis van technieken en materialen. Dit geheel op eigen kracht en input. Wat je Voldoening geeft als maker.

Het aspect waar ik het meeste waarde aan hecht als maker is dat ik geheel autonoom te werk kan gaan. Hoe ik mij wil vormen als maker is niet afhankelijk van zijn gebruiker. Maar ontplooid vanuit mijzelf. Dit was voor mij de reden om een studie te kiezen waar ik geheel mijn eigen invulling kan geven over mijn ontwikkeling. Nu vloeit mij werk voort uit eigen observaties, interesses, fascinaties of verwondering. Het geeft mij de mogelijkheid om als persoon te reageren op de omgeving, het te verwerken in beeld en te delen. Ik denk zelf en wil geen onderdeel zijn van systemen. Niet alleen een gebruiker zijn maar ook zelf toevoegen. Het is een middel waardoor ik kan communiceren om bijvoorbeeld de toeschouwer aan te zetten tot kritisch denken of mijn verwondering te delen over de verscheidenheid om ons heen. Dat wat voor andere wellicht verborgen zou zijn gebleven. Het is een manier om zelf expressie te uiten en ieder werk kenmerkt een deel van mijn identiteit als maker. De drijfveer achter het willen vormen is dat ik zelf schepper van beeld wil zijn, er in ieder geval onderdeel van uit willen maken om zo het proces te kunnen beïnvloeden. Het geeft mij de mogelijkheid om het in zijn geheel vorm te geven naar eigen smaak. Dit vereist oefening en tijd. Het zijn van een maker is een leerproces. Het kunnen begrijpen, beheersen en ontwikkelen van skills zal moeten voortkomen uit vaardigheid. Het brengt je kennis bij over verschillende technieken en materialen en hoe je het kunt toepassen en gebruiken. Ik haal plezier uit de ontdekkingen en word verrast door de reacties die ontstaan in het experiment. Het niet precies kunnen voorspellen van de uitkomst is wat mij motiveert om meer te willen ontdekken, dus te maken. Maar wat vooral heel nieuwsgierig maakt. De ondervindingen zijn leermomenten die mijn horizon breder maken en helpen bij het visualiseren van nieuwe ideeën. Het doorlopen van het analoge proces op eigen kracht en input geeft mij meer voldoening als maker. Het vereist veel inbreng, tijd, onderneming en doorsettings vermogen. Daar heb ik mij als beginnend maker vaak op verkeken en heb meer respect voor de ambachtslieden die het zich meester maakte. Nu is het analoge proces een manier om je te kunnen onderscheiden van de digitale mogelijkheden. Niet alles strak en berekend. Het geeft karakter en laat mij meer opkijken van dat gene wat ik zie. Er valt veel meer te ontdekken. Ik leerde tijdens mijn studie dat het delen van werk en opgedane kennis iets is wat je verder kan brengen. Het zorgt ervoor dat je, je in kringen gaat bevinden waar mensen onderling bevindingen delen, creaties en verschillende perspectieven laten zien. Het aanschouwen van andere werken helpt je bij beeldvorming en kan motiveren of inspireren.

Binnen mijn studie wil ik mijzelf actief ontwikkelen als maker. Het is een essentieel onderdeel van mij opleiding, waar in ik nog te weinig ervaring in heb opgedaan. Ik ben mijzelf er van bewust dat ik nog aan het begin sta en nog grote ontwikkelingen zal moeten doormaken om het gewenste resultaat te berijken. Door te kiezen voor deze practices wil ik hier verandering in brengen. De focus ligt op ‘Drawing & Printing’ en het kunnen reproduceren ervan. Ik onderzocht verschillende analoge processen binnen druktechnieken en de fotografie. Ik wou mij in het begin vooral bezig houden met illustreren, waar ik al eerder analoge processen in heb doorlopen en vervolgens de combinatie zoeken met fotografie (ets > Fotopolymeer-ets). Als maker wil ik verschillende disciplines kunnen beheersen. Maar gaande weg het proces werden de keuzes steeds meer toegespitst op de fotografie. Ik zag dit als een goede investering als grondslag voor mijn professie. Het werken met alternatieve fotografie processen was voor mij nog onbekend terrein en de materialen om mee te werken nieuw. Het theoretisch bestuderen van deze stof om zo het proces te kunnen bevatten bracht niet veel op.* Deze methodes zijn chemische processen waar ik als maker niet vaak mee in aanraking kom. (Cyanotype) Om het te begrijpen, moet ik er mee werken. Het praktijk gericht leren is iets waardoor ik als maker meer mogelijkheden inzie. De verschillende uitkomsten zijn de resultaten waaruit je kunt oplezen welke stappen zijn genomen. Het proces in zijn geheel soms fascinerender dan zijn uitkomst. Wanneer kennis en vaardigheid, naar voren komt in mij werk zal ik mijzelf als maker serieus genomen voelen. Het is een doelstelling die ik mijzelf stel.

• Christopher, j. The alternative photography process. second edition. Delmar Cengage Learning. 2009