Difference between revisions of "User:Koen van Geel"
Jump to navigation
Jump to search
| Line 18: | Line 18: | ||
This web site is run by the Pasmore Estate and is designed to provide a growing archive of material for use by the public, collectors and art historians alike]] | This web site is run by the Pasmore Estate and is designed to provide a growing archive of material for use by the public, collectors and art historians alike]] | ||
| − | [[File:VictorPasmoreedging.jpg|200px|thumb|left| | + | [[File:VictorPasmoreedging.jpg|200px|thumb|left|Victor Pasmore]] |
Revision as of 19:48, 20 April 2015
Het principe van zeefdruk is simpel. De drukinkt wordt door de drukvorm heen op het te bedrukken materiaal aangebracht. Dit is natuurlijk heel makkelijk gezegd, maar hoe gaat zeefdrukken nu precies in zijn werk? Een stalen of aluminium raam is bespannen met een gaas van kunststof (de drukvorm). Dit gaas is de drager van de sjabloon, die er via mechanische weg op wordt aangebracht. De sjabloon dekt die delen van het gaas af, die geen drukinkt mogen doorlaten. De open delen in de sjabloon laten de inkt wel door: dat zijn de "drukkende" delen. Het rakel bestaat uit een houten of metalen houder, waarin een kunststof of rubberen strip is geklemd. Hiermee wordt de inkt over de drukvorm uitgestreken. De mazen van het gaas worden bij de heenstreek van de rakel met inkt gevuld. Bij de terugstreek wordt die inkt naar beneden gedrukt op het onderliggende materiaal.
Victor Pasmore was perhaps the most influential abstract artist in Britain and became one of the leading abstract painters of our time. His work can be found in many Public Collections around the world including: Tate Britain, Royal Academy of Arts - London, Museum of Modern Art - New York, The British Council, Yale Center for British Art and numerous regional British galleries. This web site is run by the Pasmore Estate and is designed to provide a growing archive of material for use by the public, collectors and art historians alike
HISTORICAL EXAMPLE: In 1860, rubber manufacturer Fredrick Walton invented linoleum, the floor and wall covering often used in Victorian homes. Three years later, Walton received a British patent for his invention. Fredrick Walton was inspired to invent linoleum as a cheap substitute for the more expensive rubber composition called Kamptulicon. Walton got the idea for his product by observing the skin produced by oxidized linseed oil that forms on paint. Together with inventor Fredrick Thomas Palmer, Fredrick Walton went on to invent Anaglypta and Lincrusta. Anaglypta and Lincrusta are two forms of Victorian-era embossed home wall coverings. Lincrusta is made of a linseed oil mixture and Anaglypta is made from cotton pulp.
NA EEN DAG .Ten opzichte van de eerste dag pak de stempel na een dag drogen iets beter. Waarschijnlijk komt dit omdat het laagje water dat erop staat is weggetrokken en hij een wat vastere vorm heeft gekregen. De structuur zelf is weinig verandert. Tussen de kruimige en de vaste aardappel is weinig verschil te zien. Dit maakt voor het oog vrijwel niets uit. Ook heb ik wat aardappels in het donker en een aantal in de zon laten drogen. Na dag in het donker is er niet erg veel verschil te zien, maar toch hangt de gene in het donker iets meer toe naar de aardappel die niet gedroogt is. Hij blijft wat vochtiger. De aardappel die in de zon gedroogt is is a 1 dag al helemaal vervormt en ingedroogt. Hier is erg veel verschil te zien. De vorm is verandert en de structuur is droger en grover.
Omdat ik zelf grafisch ontwerp studeer ben ik erg ingesteld op het ontwerpen vanuit de computer. Aangezien ik niet erg goed met lino oeverweg kan en wil proberen de stap te maken van een computer ontwerp naar een aardappel ben ik gaan proberen te lasercutten in aardappels. Op deze manier kan ik lijn tekeningen ontwerpen en deze toepassen op aardappel stempels. Ook is het erg lastig met de hand letters te spiegelen en leesbaar te krijgen, dus ben ik gaan testen of ik deze slag vanuit digitaalo ontwerp wel kan maken.
