User:CarlyMuller/subpagina
KNITTING
Breien is een eeuwenoude techniek en is een manier om draad of garen te verwerken tot stof. Anders dan bij weven, bestaat een gebreide stof geheel uit horizontaal, parallellopende rijen van garen. De rijen zijn aan elkaar verbonden door in elkaar hakende lussen, waarbij een lus uit een rij over een lus van de vorige rij wordt gehangen. Breien kan zowel met de hand als met de machine worden gedaan.
GESCHIEDENIS
11e eeuw
Breien was een koninklijke ambacht en er werd alleen gebreid met zijde en katoen.
16e eeuw
Wol werd gesponnen en vervolgens gebruikt om te breien. Het werd een ambacht voor het volk en werd een bezigheid/ werkgelegenheid dat werd uitgevoerd door mannen. William Lee was een van deze mannen en heeft in 1589 de eerste breimachine ontworpen omdat hij meer tijd wilde besteden met zijn vrouw. Deze uitvinding werd niet geaccepteerd door de andere breiers en deze machine werd verwoest. Ze zagen deze machine niet als oplossing maar als een machine die het breien met de hand en hun werk in gevaar bracht.
18e eeuw
Brak het industriële tijdperk aan, hierdoor konden vrouwen gaan werken in de fabrieken en was het niet langer een ambacht die werd uitgevoerd door mannen. Breien met de hand werd weer een koninklijke ambacht.
1920
Enorme toename in de populariteit van breigoed in de westerse wereld. Knitwear, vooral truien werden een essentieel onderdeel van de nieuwe mode voor zowel mannen, vrouwen en kinderen. Het waren praktische kledingstukken die comfortabel zaten. Knitwear werd niet alleen meer gedragen als ondergoed maar werd gebruikt voor sportkleding en vrijetijdskleding.
WAR
Breien werd een hobby voor vrouwen uit de middenklassen. Tijdens zowel de eerste en tweede oorlog werd breien een patriottische plicht voor vrouwen. Door de loopgravenoorlog kwam er een tekort van sokken in het bijzonder en het geallieerde thuisfront werd aangemoedigd om de troepen te ondersteunen door te breien. Het thuis breien werd populair.
1950-1960
Na de oorlogsjaren kwamen er meer kleuren en diverse soorten garen. Wat ontzettend populair was destijds was de twinset, een top met korte mouwen met daar overheen een vest met lange mouwen in dezelfde kleur en garen. De ambacht breien werd aan meisjes geleerd op school. Men dacht dat het een nuttige vaardigheid was en werd niet alleen beschouwd als hobby. Tijdschriften zoals 'Pins and Needles' in het Verenigd Koninkrijk waarin diverse breipatronen stonden werd een Open source en een DIY culture.
1976
Brother introduceerde de eerste elektronische breimachine om thuis te gebruiken.
1980
De populariteit van het breien daalde in de westerse wereld. Het werd niet meer als een nuttige ambacht gezien en werd ook zelden aangeleerd op school. Het werd als iets ouderwets gezien wat gedaan werd door omaatjes. Door de toegenomen beschikbaarheid en de lage kosten van machinaal gebreide items betekende dat consumenten een trui tegen dezelfde kosten van de aankoop van de wol en het patroon zelf, of vaak voor veel minder kan hebben. Door technologische ontwikkeling zoals computergestuurde breimachines kwamen er nieuwe breiontwerpen en kwam er een andere benadering van breien. Kunstenaars begonnen te breien zien als een legitieme vorm van kunst in plaats van een ambacht of huisnijverheid en meer aandacht begon op de design mogelijkheden van het breien. Het artistiek perspectief geplaatst in plaats van geheel mode of praktische benaderingen.
1990
Een van de meest invloedrijke veranderingen was het internet en het werd mogelijk voor breiers om advies, patronen en ervaringen te delen, maar het betekende ook dat thuis breiers directe toegang hadden tot het internet en niet alleen lokale bronnen.
1996
Brother heeft de productie van de breimachines stopgezet en deze worden tot de dag van vandaag niet meer gemaakt.
De 21e eeuw
Heeft een heropleving van het breien gezien. Deze opleving kan gedeeltelijk worden opgemerkt. Dit valt samen met de groei van het internet en internet gebaseerde technologieën, alsmede de algemene "Handmade Revolution". Door ervaringen te delen, laten zien wat mogelijk is, proces in beeld te brengen door het te filmen en deze op het online platform zoals youtube te uploaden wordt breien een Open Source en geeft nieuwe ontwerpers de mogelijkheid om deze basistechnieken zichzelf aan te kunnen leren, toe te passen en hier eventueel mee te kunnen experimenteren als je een breimachine hebt.
PROCES
Afbeelding 1 & 2:
Wat ik heb gedaan is om mijn gekozen inspiratie te gebruiken als beeldmateriaal en deze na te bootsen in breisels. Ik ben begonnen met het breien van een recht proeflapje. Hierna heb ik gekeken naar wat er mogelijk is met verschillende steken op de breimachine. Ook heb ik verschillende soorten garen met verschillende texturen gebruikt om te kijken wat het effect gaf.
Afbeelding 3:
De breimachine is ook digitaal om bepaalde patronen in te voeren, maar moet manueel aangevoerd worden. Door een digitale code in te voeren op de breimachine zet hij bepaalde naalden naar voren die dan gebreid kunnen worden en de spanning van de draad afgewisseld wordt. Zo ontstaat er een zo gehete tuck-steek patroon.
Afbeelding 4,5,6 & 7:
Op de breimachine kan er ook een draad mee geweven worden in het breisel. Je kan een patroon uitkiezen en digitaal invoeren. Het is een combinatie van zowel breien als weven, waarbij je een tweede draad in de slede mee breid. Qua materiaal heb ik gekeken of ik zowel dunne als dikke garens met elkaar kon combineren en heb hier diverse proeflapjes van gemaakt.
Afbeelding 8 & 9:
Ik heb ook gekeken naar de verschillende diktes qua garen. Ik heb een proeflapje gemaakt van wol garens met daartussen wol die nog niet gesponnen is.
Afbeelding 10 & 11:
Proeflapje gemaakt van een breisel dat ik met zeefdruklijm heb besmeerd en vervolgens metallic folie heb verwarmd met de strijkijzer. Dit vond ik zo interessant dat ik hiermee verder ben gaan experimenteren. Deze folie heb ik ook geperst met de strijkijzer op transparant tafelzijl waardoor er een organische print ontstaat.
Omdat ik het breien niet meer zo interessant vond omdat je al van te voren weet wat er uit gaat komen en ik meer van experimenteren houdt en ik hierdoor beperkt wordt in mijn proces en in de herhaling val en heb daarom besloten om met breien te stoppen en over te stappen naar Fusing and Bonding.
Afbeelding 12 & 13:
Ik heb gekeken naar wat warmte doet met geweven synthetische materialen. Ik heb gebruik gemaakt van de verfföhn en diverse materialen daarmee verwarmt dat er een vervorming ontstaat in de structuur. Ik heb gekeken hoe ver je het materiaal kan laten smelten tot het vergaat en het verbinden van deze materialen met elkaar door middel van warmte.
Afbeelding 13:
Ik heb geexperimenteerd met ander plastic materialen zoals wijnbekers die ik heb verwarmd met de verfföhn waardoor ik deze bekers zo kan vervormen en met elkaar kan verbinden door hitte.
Dit vind ik interessanter als ontwerper dan terug te grijpen naar de oude technieken met materialen die er al voor werden gebruikt of met materialen waar een draad van gemaakt kan worden met hetzelfde effect. Hierdoor vind ik niet dat ik mezelf verder ontwikkel als ontwerper omdat dit niet vernieuwend is voor mij.
De brei techniek is een techniek die nog steeds wordt toegepast in hedendaagse kleding. Door te werken op deze machine heb ik zelf ondervonden hoe deze werkt, hier heb ik wel baat bij gehad omdat ik nu wel deze techniek beheers. Ondanks dit neemt het veel meer tijd in beslag dan je eigenlijk zou denken. Het is verfijnt maar niet effectief en interessant genoeg voor mij als ontwerper. Het is voor mij niet een techniek die ik toe ga passen in mijn verdere ontwerpfases juist omdat ik van te voren al kan bepalen wat er uit gaat komen en het niet als iets vernieuwend of een verassing zie. Dit laatste is wel waar ik vrijwel elk kwartaal naar opzoek ben, naar iets vernieuwend in materiaalkeuze en techniek. Juist door dingen uit te proberen tot er iets esthetisch uit komt, wat niet te veel mankracht of handwerk kost is voor mij veel interessanter en effectiever. Ik denk dat er tegenwoordig andere manieren te vinden zijn en zowel ook andere materialen gebruikt kunnen worden voor kleding zelf dan alleen maar dat eindeloze stofje dat geweven of gebreid is. Door de massaproductie van goederen met lage kosten is men er niet bewust van het voorgaande proces, voordat het in onze handen komt. Dit geldt eigenlijk voor alle textiel. We betalen veel te weinig voor het werk en de schade die het aanricht op zowel de samenleving en milieu.
FINAL STATEMENT
The reason why I make as a fashion designer is because I'm looking for other materials and techniques that can be used for clothes instead of woven or knitted fabric. I see my work more as an experiment and craft where I try to find an balance between the usual wearable clothes and Fashion as Art. It was good for me to explore the knitting machine because it is a very old technique. Because of the Open source it allows me and other new designers or people that are interested in knitting, working with this machine them selfs. On the other hand I think that there can be another and faster way of making clothes instead of stitching, knitting and weaving in the future. This because it takes a lot of time and effort doing this craft yourself by hand. Because of the mass fabrication of goods at low costs, people are not aware of the production that entails long and precise processes before those goods reach our hands. We are paying far less for the real impact they have in society en environment. Using other materials like synthetic materials and transform them into something new with fusing and bounding. This experimenting process of transforming materials by heat, bound them together inspired me to make my own materials to design something fashion related. I've learned what inspired me while making it for my own joy and pleasure. This is what I've learned from the theory that making itself should be satisfactory and it was.
