Lenticulair
Garter cardboard!
Report of the Station skill "Lenticular print on the flatbed printer"
On Saturday 10 December we made an open offer for Lenticular printing on corrugated cardboard. It was an experiment, because it had not yet been determined how this could be done. In any case, the document had to consist of two images that were interwoven. The document (JPG or TIFF) had to consist of vertical strips. Photo A had to be cut into vertical strips of 2 mm. These strips had to be spread out with a gap of 2 mm. The resulting white space had to be filled with strips from photo B in the same way.
The intention was that photo A would be on the left side of each ridge and photo B on the right. If you then tilt the final product, you only see image A or B. How the students would produce this document was their own challenge. There are several ways: Photoshop, Illustrator, or InDesign. I had made my first attempt at InDesign. This is fine, but is very labor-intensive. You can place the photo with "Paste In Place", then slide up and slide the left and right anchor points back to that 2 mm. It is accurate, to do Copy Paste (or better: Step and Repeat) and then slide the photo in the frame 4 mm to the left via the coordinates. In the end, the photo is 200% widened. If you then look at it at an angle of more than 45 degrees, it seems normal again.
Illustrator is also suitable. You could create a line pattern and then start something with Compound Path and Split. This Illustrator line pattern placed in a Photoshop layer is also a path to walk. After about three hours of puzzling, the students had succeeded in making a Lenticular. Now for printing. We used the corrugated cardboard for this and it was printed on the flatbed printer. The difficulty was determining the exact width of 1 ridge and placing it exactly on the printer table, where the center of the first ridge had to be at the zero point of the printer. The first print failed, because we had forgotten that we had to enter a reduction percentage. In any case, the ridge was smaller than the 2 mm we had started with. The total width of the cardboard was measured and the number of ridges was counted. Area divided by number of ridges gives the width of 1 ridge. It turned out to be 1.75 mm. The strips in the digital document were 2 mm.
175 : 200 = 0.875 (what it should be divided by what it is)
0.875 x 100 = 87.5
That turned out to be the reduction percentage: 87.5 %
Once properly placed on the table and taped and the correct percentage typed in, the final printing could begin. That went fine!
A number of groups of visitors to the Open Day witnessed this adventure. It was a very educational and fun project. I asked the students who participated if they wanted to send film or photo and a report of how digital came to the image. Hopefully this will also be on this page. If you also want to work on this project and (hopefully) have come up with an even smarter solution, I cordially invite.
Jasper de Koster, Print studio WDKA.
Dutch original below
Ribbeltjeskarton!
Verslag van het Open Aanbod "Lenticulair print op de vlakbedprinter"
Zaterdag 10 december hebben we een open aanbod gedaan voor Lenticulair printen op ribbeltjeskarton.
Het betrof een experiment, omdat nog niet was vastgelegd op welke manier dit te doen was.
Het document moest in ieder geval uit twee beelden bestaan die door elkaar heen waren gewoven.
Het document (JPG of TIFF) moest bestaan uit vertcale stroken. Foto A moest worden geknipt in verticale stroken van 2 mm. Die stroken moesten uitgespreid worden met een tussenruimte van 2 mm. De ontstane witruimte moest op dezelfde manier met stroken opgevuld worden van foto B.
De bedoeling was, dat foto A op de linkerkant van elk ribbeltje zou komen en foto B op de rechterkant. Als je het eindproduct dan scheefhoudt, zie je pas afbeelding A of B. Op welke manier de studenten dit document zouden vervaardigen, was hun eigen uitdaging. Er zijn verschillende manieren: Photoshop, Illustrator of InDesign. Ik had zelf mijn eerste poging in InDesign gemaakt. Dit gaat prima, maar is erg arbeidsintensief. Je kunt de foto plaatsen met "Plak Op Plaats", dan opschuiven en de linker- en rechter ankerpunten terugschuiven naar die 2 mm. Nauwkeurig gaat het, om wel te Copy Paste te doen (of beter: Step and Repeat) en dan de foto in het kader 4 mm naar links te schuiven via de coördinaten. Uiteindelijk wordt de foto 200% verbreed. Als je dan in een hoek van meer dan 45 graden er naar kijkt, lijkt het weer normaal.
Illustrator is ook geschikt. Je zou een lijnenpatroon kunnen maken en dan met Samengesteld Pad en Splits iets kunnen beginnen. Dit Illustrator lijnenpatroon geplaatst in een Photoshop-laag is ook een weg om te bewandelen. Na een uur of drie puzzelen, was het de studenten gelukt om een Lenticulair te maken. Nu nog het printen. We gebruikten hiervoor het ribbeltjeskarton en dat werd geprint op de vlakbedprinter. De moeilijkheid was het bepalen van de exacte breedte van 1 ribbel en het exact plaatsen op de printertafel, waarbij het midden van de eerste ribbel moest staan op het nulpunt van de printer. De eerste print mislukte, omdat we vergeten waren, dat we een verkleiningspercentage moesten invoeren. De ribbel was in ieder geval kleiner dan die 2 mm waar we mee waren gestart. De totale breedte van het karton werd gemeten en het aantal ribbeltjes daarvan werd geteld. Oppervlakte gedeeld door aantal ribbeltjes geeft de breedte van 1 ribbel. Die bleek 1,75 mm te zijn. De stroken in het digitale document waren 2 mm.
175 : 200 = 0,875 (wat het moet worden gedeeld door wat het is)
0,875 x 100 = 87,5
Dat bleek dus het verkleiningspercentage: 87,5 %
Eenmaal goed op de tafel gelegd en vastgeplakt en het juiste percentage ingetikt, kon het definitieve printen beginnen. Dat ging prima!
Er waren een aantal groepen bezoekers van de Open Dag getuige van dit avontuur. Het was een bijzonder leerzaam en leuk project. Ik heb aan de studenten die hebben meegedaan gevraagd, of ze film of foto wilden sturen en een verslagje van hoe digitaal tot het beeld zijn gekomen. Dit komt hopelijk ook op deze pagina te staan. WIe ook aan dit project wil werken en (hopelijk) een nóg slimmere oplossing heeft verzonnen, nodig ik van harte uit.
Jasper de Koster, Printstudio WDKA.